Zaterdag 11 februari vertrek ik naar Port Elizabeth, Zuid-Afrika. Ik zal stage lopen bij Vistarus Mission Station. Ik kijk ontzettend uit naar deze tijd en hoop veel avonturen te beleven. Veel plezier bij het lezen van mijn blog. 

Liefs van Hadassa

Jouw titel komt hier

Vul een subtitel in

Dit is waar uw tekst begint. U kunt hier klikken en beginnen met typen. Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium totam rem aperiam eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi.

Ea commodi consequatur quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla.

Ek dink dit is bietjie tyd om stil te staan en dankie te sê.

Maandag was een heel interessante dag voor mij. Ik ging voor het eerst naar de Zuid-Afrikaanse rechtbank voor een 'court case' van een familie met kinderen in Vistarus. Dit was heel interessant omdat de rechtbank in Zuid-Afrika op een totaal andere manier werkt dan de rechtbank in België. Daarna had ik klas met de ladies en stelde ik hen de vraag wat hen loodst doorheen de tijd die ze doorbrengen in Vistarus.

Dinsdag couselde ik een aantal ladies en interviewde ik een paar mensen over de recreatie bij Vistarus. Hieruit kwamen een aantal heel interessante dingen en dit maakt dat ik eigenlijk langer wil blijven om deze ideeën werkelijkheid te maken. De counselingsessies waren heel interessant want het ging over mishandeling en het betrekken van het christelijk geloof hierbij.  Samen met Heloise ging ik ook naar aftercare. Wat vind ik het altijd fijn om deze school te zien. Ik vind dit een heel bijzonder initiatief! 

Woensdag ging ik na een counselsessie samen met Nadia naar een bijeenkomst van oudere vrouwen die kleren aan charity's of NGO's verzamelen/ maken. Wat is het mooi dat er dit soort initiatieven bestaan en dat je tegelijkertijd met andere organisaties in contact komt.

Donderdag was het weer tijd voor een aantal counselsessies en klas met de jongens. Wat is het leuk om de jongens te zien openbloeien. In de avond was het tijd voor een workshop 'juwelen maken'. Ik vond dit veel leuker dan gedacht.

Vrijdag was een halve dag en we gingen met de kleinste kinderen naar een 'African Sky', een soort van zoo net buiten PE. Deze activiteit was georganiseerd door andere studenten als afscheid. In de namiddag werkte ik rustig voor school.

Zaterdag werd de 'cycling day' georganiseerd bij Vistarus. Met dit event trachten ze genoeg centjes binnen te halen om de bungalow St-Judes te renoveren. Het was een hele toffe dag die begon bij Nadia en Wynand thuis. Het was heel gezellig en we maakten kennis met kat 'Vettie' en honden 'Nina en Simson'. Daarna reden we naar de plaats waar de mannen stonden te braaien. De groep professionele fietsers was er al. We maakten het heel gezellig met elkaar! Later kwam ook Tsjaart aan met enkele mannen van Vistarus die ook gefietst hadden. Na lang rondgereden te hebben en bij Vistarus aan te komen braaiden we en vertrokken we richting het stadion. Het was tijd voor Rugby! The Kings (PE) against the Brumbies (Australia). Fijn om de match mee te maken.

Zondag was rustig wakker worden en in de namiddag was het tijd voor een Vistarusbruiloft! Fijn om dit mee te maken. De sfeer in de kerk was fantastisch! Ik ben heel benieuwd wat de nieuwe week mij brengt! Kussen en knuffels

 Suid-Afrika my tweede huis !!  

Liefde skree harder as perfeksie

De nieuwe week ging weer van start en begon maandag met mijn ladies class. Ik besprak samen met de ladies drugs en de effecten ervan. Wat echt leuk is dat de vrouwen nu ook uit zichzelf vragen beginnen stellen. In het begin zou hier geen sprake van zijn geweest.

Dinsdag counselde ik voor het eerst een jongetje. Hij heeft het moeilijk thuis en zijn mama weet niet zo goed hoe ze hem op de juiste manier moet opvoeden. Het doet soms echt pijn! Ook was het tijd voor een interactieve klas met de meisjes vandaag. We hadden het over gevoelens en hebben toen ook schilderijtjes gemaakt. Het was ook ponytailday, dus ik en Marie liepen heel de dag met staartjes in ons haar.

Woensdag heb ik een aantal vrouwen gecounseld. Het was een dag waarop er veel mensen mij aanklampten om dingen op te lossen. Op sommige dagen zal dit meer gebeuren dan op andere dagen.

Donderdag was het naast een aantal counselingsessies weer tijd voor een klas. Met de jongens deed ik hetzelfde als met de meisjes. Ik kreeg zelfs een schilderijtje van een jongen, dat zal ik voor altijd koesteren. Ik werd onderbroken tijdens mijn klas omdat ik een case gaan bespreken in het gele huis. Een man van 21 jaar die in de keuken werkt had/heeft een relatie met een meisje van 15 jaar. Ondanks dat je pas een relatie kan hebben na 1 jaar in Vistarus waren deze twee toch stiekem een relatie begonnen. Ik vond het heel lastig om mijn verhaal te gaan vertellen in het 'geel huis' omdat ik wist dat de jongen buitengesmeten zou worden. Als het om dit soort dingen gaat heb ik het lastig met de regels van Vistarus omdat ik weet dat dit de consequenties kunnen zijn.

Vrijdag was tevens een drukke dag. Twee andere studenten organiseerden een boeremark en later op de avond een talentenshow. Ik had hier speciaal een dag vrij voor genomen omdat er nog veel moest gebeuren. Uiteindelijk heb ik nog wat extra zoetigheid gemaakt met koekjes (natuurlijk oreo's!) uit de keuken. De boeremark was een groot succes! Mensen vonden het fantastisch om met hun kinderen te doen. De talentenshow was ook heel leuk! Twee jongens zongen 'barbie girl' met jurkjes (geleend van mij) aan! Ze waren helemaal uitgedost met pruiken en make-up aan. We namen ook helaas afscheid van Marie! Ween, ween :(

Zaterdagavond was het tijd om te werken voor school en uit te gaan in de 'beershack'. Zondag was ook een rustig werkdagje.

Vistarus, the place that has gotten my heart!

'Ik verzamel geen mooie dingen, ik verzamel mooie herinneringen!'

Dinsdag was de start van de nieuwe week. Ik had best wel wat stress voor deze dag want ik zou opnieuw een 'teenage' class doen. Vorige week liep dit niet goed! Er was best veel hectiek in de klas en ik had moeite om de tieners bij de les te houden. Deze dag was het exact hetzelfde. Ik werd gek van de tieners! Ze luisterden totaal niet. Maar toch gebeurden er ook leuke en grappige dingen. Een meisje vroeg of ik mijn Zulu ketting van een 'black' or 'white' men had gekregen. Deze ketting had ik in Drakensbergen gekocht maar ik kwam er achter dat deze ketting gegeven wordt aan een vrouw door zulu mannen als ze met deze vrouw willen trouwen. Ik heb nog nooit zo hard gelachen! Daarna gingen we op babybezoek bij een dame die net een tweeling had gekregen. Allereerst gingen we ernaartoe om de kinderen te zien. Wat is en blijft het toch een mirakel als je kleine baby's ziet. Deze vrouw heeft problemen met het geven van melk aan de kinderen. Daarom is ze overgeschakeld naar flessenvoeding. De piepkleine baby'tjes krijgen dus de fles. We proberen haar uit te leggen waarom het voor de kinderen het beste is dat ze borstvoeding krijgen. Dit is moeilijker dan het lijkt...

Woensdag was het best wel druk. Ik had weer een aantal counselsessies en op Vistarus is het elke dag een nieuw avontuur. Marie en ik hebben de tweeling meegenomen voor een Vistarus kennismakingsrondje. Dit was niet alleen leuk voor ons maar ook leuk voor de mensen die niet zo veel contact met de vrouw hebben. Iedereen had dus de kans om de baby's te zien.

Donderdag was het na een aantal counselingsessies tijd voor een klas met de jongens. Gelukkig konden ze zich nu wel concentreren en konden we op een speelse maar toch serieuze manier in gesprek gaan met elkaar door middel van tekeningen en rollenspel.

Vrijdag had ik klas met mijn dames. Wat was het leuk om eens een creatieve les met de dames te hebben. Ze maakten een wolk waarop ze realistische dromen voor over twee jaar noteerden en kozen dan de belangrijkste droom uit. Een andere persoon kon dan een een 'letter of encouragement' maken om de persoon aan te moedigen. De ladies zeiden dat ze het een toffe les vonden en een goede afwisseling op de andere meer serieuze lessen. Deze lessen met de ladies smaken naar meer!

Dit weekend was een rustig weekend. Naast een keer naar 'greenacres shopping centre' te zijn geweest, werd het een werk- voor- school-weekend. Het eerste afscheid viel ook tijdens dit weekend. Wout, onze enige man (naast Gordon ofcourse) in huis is terug naar België vertrokken. Wat zullen we hem missen!

Mijn verblijf in Zuid-Afrika wordt korter en korter maar daar wil ik niet te veel bij stil staan. Ik blijf genieten van mijn tijd hier. Ik wil immers nog zo veel kostbare herinneringen verzamelen! Liefs en tot volgende week.

The beauty of the uKhahlamba (barrière van speren)

'Mountains are the beginning and the end of all natural scenery' - John Ruskin

Deze week was een extra korte stageweek. Er viel weer eens een public holiday midden in de stageweek. Dus ik had enkel stage op maandag, dinsdag en woensdag. Het was een hele speciale week, ik gaf immers voor het eerst een klas aan tieners. De tieners van Vistarus hebben het heel moeilijk om hun eigen mening te vormen. Daarom dat ik gevraagd had of ik een klas mocht doen samen met de tieners. Ik had besloten om de eerste les redelijk luchtig te houden maar dat mislukte. De kinderen begonnen zware verhalen te vertellen die best een impact op mij hadden. Na hierover na te denken ervaarde ik het als een vorm van vertrouwen.

Maandag deed ik counseling, ladiesklas en catching up van de vorige week en dinsdag counselde ik ook en gaf ik mijn eerste tienerklas. Woensdag deed ik wat administratief werk en counselde ik ook een paar ladies en ging ik naar de aftercare toe.

Donderdag was het dan zo ver. We gingen met zijn allen naar Drakensbergen toe. Drakensbergen is zoals Wikipedia het beschrijft een gebied waar een keten van bergen is. Deze bergen reiken een hoogte tot 3482 meter hoogte. Ze zijn de hoogste van Zuid-Afrika. Dit gebied ligt tussen Johannesburg en grenst aan het Koninkrijk Lesotho. Het is zo'n negen uur rijden van Port- Elizabeth dus we vertrokken al heel vroeg. We zaten van zes uur s' ochtends in de auto en we kwamen aan Fouriesburg om 6 uur in de avond. Een hele dag in de auto zitten is heel vermoeiend maar wat heb ik genoten van de mooie landschappen. Wat mooi om te zien dat als je een uurtje rijdt een landschap al zo kan veranderen.

Vrijdag reden we door naar Monk's Cowl. We deden een wandeling die de Sfinx noemt en hadden prachtige uitzichten tijdens het wandelen. Na het wandelen gingen we door naar Notthingham Road waar we met zijn tienen logeerden in een soort van houten 'cabin'.

Zaterdag reden we door richting Giant's Castle. Daar wandelden we richting King's View, een wandeling van 14 km door gras en over rotsen. Wat hadden we prachtige uitzichten over de Drakensbergen. Wat heb ik van deze wandeling genoten!

Zondag was het weer een tijdje rijden richting Clarens. Een stadje gelegen tussen de bergen. Het stadje was best toeristisch. Ondanks het toeristische gevoel vond ik dat er een huiselijke sfeer heerste in Clarens. Sommigen kozen ervoor om te wandelen in Clarens en anderen wouden graag een beetje slenteren en genieten van de winkeltjes in de stad. Ik koos voor de laatste optie. Het was fijn om een beetje te slenteren en te kijken naar de mooie souvenirtjes. Ik heb hier een prachtige ketting en bijpassende armband gekocht. 'S Avonds aten we gezellig in een restaurantje en daarna gingen we naar ons huisje. We zaten met zes in een huisje en de andere vier zaten in een ander huisje. We kozen ervoor om redelijk vroeg te gaan slapen in ons verwarmt bed. Een verwarmt bed is hier nodig want 's nachts kan het ijskoud zijn in dit gebied. Vroeg gaan slapen was ook de beste optie omdat het de vorige avond al iets later was geworden en we maandag nog een lange reis met de auto voor de boeg hadden.

Maandag was het dan weer tijd om terug te rijden richting PE. Een lange reis waar ik best tegenop zat. We reden met een Volkswagen Polo en zaten er met vijf in dus dit was best krap. Ik zal nooit meer klagen als ik samen met mijn zussen in onze Smartforfour moet gaan zitten. Ik leer hier dat ik veel meer moet appreciëren. Vooral de kleine dingetjes die voor ons zo vanzelfsprekend lijken. Wat mooi dat ik dit soort dingen ook hier kan leren en zien in het verre Zuid-Afrika. Liefs en tot snel!

Talentshow, photobooth en sleepoverhectiek en township

Julle is die rede vir my glimlag

Maandag begon als een rustige dag. We waren zondag terug gekomen van de farm en maandag was het helaas tijd om wat meer te werken aan school. De deadlines komen weer wat dichterbij en ik moet ondanks ik al veel heb een extra tandje bijsteken. Maandag was dus een rustige werkdag. 

Dinsdag vlogen we er weer in met volle gang. Na de 'Easter activities' moest ik toch weer wat meer investeren in mijn ladies. Na een paar counselsessies, wat administratief werk en nog een keer serveren in de keuken was de dag alweer voorbij. Als je je vermaakt en graag op een plaats aanwezig bent, dan gaat de tijd toch snel! 

Woensdag was best een stressvolle dag voor mij. Het was mijn tussentijdse evaluatie met Pieter en Heloise. Ondanks Heloise zei dat ik niets te vrezen had, was ik best gestresseerd. Gelukkig was Heloise heel positief over mij en heeft ze een paar keer mij gered! Zij weet hoe Vistarus in elkaar zit en mijn stagementor weet dat niet en dat maakt het moeilijk. Gelukkig verliepen mijn counsels deze dag heel goed! 

Donderdag was een hele zware dag voor mij. Eén van mijn ladies had besloten om te vertrekken uit Vistarus en het programma niet af te maken. Dit had een zware impact op mij omdat je je toch altijd afvraagd of je als sociaal werker op dit vlak dan niet tekortgeschoten hebt. Tegelijkertijd ligt de allerlaatste beslissing toch bij een cliënt en moesten we haar laten gaan. Met pijn in mijn hart heb ik samen met de persoon haar spullen gepakt. Afscheid nemen aan de gate was onvermijdelijk en ik heb er de ganse avond lang over lopen piekeren. 

Vrijdag begon ook zwaar. Ik had met de ladies van mijn klas een pittig gesprek. Eén van mijn ladies had ondanks dat er in het begin van de klassenreeks de afspraak was gemaakt dat er geheimhouding geldt in de klas, uit de biecht geklapt. Dit tot groot ongenoegen van de andere ladies in mijn klas. Ik moest als mediator fungeren en duidelijk maken waarom dit niet kan. Toen de lucht weer geklaard was, moesten we aan de slag voor de talentshow en de sleepover. Het zou een zware, leuke avond/ nacht worden. De talentenshow was een groot succes. Een aantal van de volwassenen deden ook mee aan de karaoke! De performance van 'Purple Rain' van een man zal ik nooit vergeten. Ik heb nog nooit zo hard gelachen. De Performance van 'Kan Ekke me jou dans', 'Superhero' in het Afrikaans en 'when Jesus says yes' waren ook fantastich. De mensen gingen amuseerden zich en dansten erop los. Daarna was het tijd voor de sleepover. We hadden vanalles georganiseerd. De kinderen kregen lekkere snacks en met zijn allen speelden we spelletjes zoals 'spin the bottle', vertelden we spookverhalen en keken we naar de film 'Malificent'. De kinderen waren zo enthousiast dat ze ons een lange tijd wakker hielden. Scheetjes laten en er hard om lachen of elkaar met tandpasta besmeren gebeurden natuurlijk ook. 

Na een hele korte nachtrust op het matras dat heel zachtjes afliep werden we wakker door de mama van een meisje dat heel hard op de deur van de Abet classroom aan het bonken was. Ja, lap! Iedereen dus wakker en we moesten natuurlijk iedereen in het oog houden. Daarna was het tijd voor de opkuis in de classroom en het speelpark. Daarna was het tijd om naar huis te gaan. We gingen in de namiddag een tour maken door de township. Ondanks dat ik niet echt in een township ben geweest, heb ik er al veel gezien. Soms heb je echt zin om in tranen uit te barsten als je de leefomstandigheden ziet. Bijvoorbeeld tappen van water, koeien die er vrij rondlopen, al het zwervuil dat er ligt en de huisjes waar ze in leven. Na een rondleiding in de township aten we milliepap en de ingewanden van een koe. Eén keer en nooit meer! Toch ben ik blij dat we eens een traditionele townshipmaaltijd hebben gegeten. Daarna was het tijd voor rust. Zondag was ook een rustige dag met voldoende tijd voor schoolwerk en rust.

De farm van 'Gordon'

' Ek wens vir jou 'n klip in die Karoo waar jij in stilte kan sit en jou drome met 'n stokkie in die sand kan skrijf '

Op vrijdag begon ons weekend al en dat vond ik best spannend. We gingen immers met zijn allen naar de farm van Gordon. De zoon van Gordon en Connie, Cyril, zijn vrouw Shannon en hun kinderen Taylor en Hudson gingen ook mee naar de farm. Connie bleef thuis voor de andere mensen in het gastgezin. We vertrokken rond 7 uur omdat het 4 uur rijden is naar de Farm. Uiteindelijk vertrokken we met zijn allen rond half 8 naar de farm. Onze Gordon was volledig in zijn element. Hij was heel enthousiast dat hij de farm en zijn koeien kon laten zien. We reden een klein uur en dronken iets bij Nanaga, een eet- en drinkgelegenheid waar ze huisgemaakte producten serveren. We reden verder en Gordon ontpopte zich als volleerde gids. Hij liet zien van welke streek hij kwam, stopte bij het Slagtersnekmonument en vertelde veel over de natuur en de koeien op de farm. Daarna stopten we nog kort bij de 'Steers' in Craddock. We aten daar onze luch. Daarna reden we via Steynsburg door de prachtige Karoo naar de Springfield farm. Wat een fijne, hartelijke en warme ontvangst hebben we daar gekregen! Ellen en David (neef van Gordon) zijn fijne mensen en vonden het fijn om bezoek te krijgen. We kwamen er in de late namiddag aan en starten met een fijne wandeling door de weien waar je naast koeien niets zag! Wat vond ik dat super leuk! Een open wijde omgeving waar je niets of niemand zag. Na een heerlijke maaltijd 's avond keken we nog naar de sterren en gingen we in een heerlijk verwarmd bed slapen. Dit was trouwens wel nodig want op de farm is  het nu veel kouder dan in PE. 

Zaterdag zijn we de dag gestart met een straffe wandeling naar de top van Spitzkop. De hoogste die te vinden is op de farm. Tijdens de wandeling keken we ook naar de bushmanpaintings. Wat was het bijzonder om die tekeningen te zien. Op de top van de berg was het trouwens heel koud! We waren immers een 2000-tal meter boven zeeniveau. De namiddag brachten we door in de 'Pottery'. Ellen de vrouw van David is zeer creatief en leerde ons pottenbakken. We maakten iets samen met haar aan het wiel en mochten ook manueel iets maken. Ik kon het niet zo goed maar vond het wel ontzettend tof om te doen. 'S avonds sloten we af met een heerlijke maaltijd. Ellen bakt overheerlijk brood. Het lekkerste wat er in Zuid-Afrika terug te vinden is! Zondagmorgen begon met een Easter Hunt voor Hudson en Taylor en daarna schoten we met een rifle naar een target dat een 100-tal meter verder ophing. Wat was ik trots dat ik toch nog in het gele papiertje had geschoten! Het was een ervaring en David leerde ons de kunst van het schieten vol trots. Nadat David ons de kunst van het schieten laten zien had, aten we voor de laatste keer op de farm.  Rond 14 uur namen we afscheid van deze fantastische mensen en vertrokken we weer richting PE. We stopten één keer in Steynsburg om te tanken en reden dan verder richting Craddock. We bestelden een drankje en reden weer verder. Uiteindelijk kwamen we aan in PE rond 19 uur. Ik had ons 'Connie' toch stiekem gemist. Maandag heb ik een dagje vrij en dinsdag vertrek ik weer vol energie en goede moed richting Vistarus! Ik kan er weer tegenaan want mijn batterij is volledig opgeladen!

Week 2 van de Easter 'Holiday'

' Watch with glittering eyes' - Roald Dahl

De week begon voor de kinderen met een bijzonder moment. We organiseerden namelijk en 'Easter hunt' voor de kinderen. We besloten om met opdrachten te werken en de kinderen op een centrale plaats eieren te geven. Dit liep al helemaal mis want ze hadden een 'echte' Easter hunt verwacht en dat deden we juist niet om te voorkomen dat er sommige kinderen vijf paaseiren hadden en anderen er geen zouden kunnen vinden. De shopowner van Vistarus werd al kwaad omdat de kinderen in de gangen rond aan het rennen waren en vertelde mij en Marie op een 'toch niet zo'n vriendelijke manier' dat we naar de gang moesten komen. Toen we in de gang stonden was het al helemaal een hectiek. Marie en ik bleven toen relatief rustig. Wij dachten immers kinderen zijn kinderen. Maar de shopowner werd toen kwaad en riep dat er te veel lawaai in de gang was. Hij begon tegen de kinderen 'out, out!' te schreeuwen. Op dit moment kan ik er mee lachen maar toen het gebeurde werd ik kwaad en opgefokt. Ik ging de eieren halen en besloot ze toen al uit te delen. Tot overmaat van ramp liet ik toen nog een doos paaseieren vallen. Gelukkig hielpen er een paar mensen met het oprapen van de eieren. Heloise zei ook dat dit is hoe kinderen zijn. We waren toen wel opgelucht. 

Dinsdag besloten we om een movieday te organiseren. Met de jongste kinderen keken we 'Baby's day out', een komedie over een baby die op een onbewuste manier uit de armen van ontvoerders blijft. Na de middag keken we een film met de ouderen. We keken met zijn allen 'Journey 2: The Mysterious Island'. Deze dag eindigde op een wat rustigere manier omdat we besloten iets vroeger naar huis te gaan. 

Woensdag zou immers een spannende dag worden. We gingen met zijn allen naar een lokaal buitenzwembad en woensdag zou de warmste dag van de week zijn. Woensdag gingen we al wat vroeger omdat ik nog een aantal ladies moest counselen. De kinderen stonden allemaal gereed en waren door het dolle heen. Helaas was het daardoor ook wat moeilijker om ze rustig te houden tot we vertrokken. We vertrokken met drie bussen naar McArthurs en namen twee mama's en een papa mee. Marie had ook nog een aantal strandballen gekocht waar ze mee speelden. We hadden een fantastische tijd in het zwembad samen met de kinderen. Ook het probleem dat er maar lunch was voor 30 kinderen in plaats van 43 werd uiteindelijk verholpen. We vertrokken, verbrand, moe maar voldaan terug naar Vistarus. Ik ben Marie's sponser, het Rode Kruis echt dankbaar dat we dit konden doen. Het bracht een lach op de snoetjes van de kinderen. Woensdagavond was nog best hectisch omdat we nog pannekoeken en stoofvlees moesten maken voor 'Belgium day'. We stonden nog tot half 10 in de keuken. 

De volgende dag begon met een slechte dag want het waaide superhard en was voor Zuid-Afrikaanse begrippen best slecht weer. We kozen ervoor om daarom binnen spelletjes te spelen in plaats van buiten. Dit verliep best hectisch maar uiteindelijk manageden we om een aantal spelletjes te spelen zoals 'Tik tak boem' en 'Willie Wortel'. Daarna deelden Marie en ik pannekoeken uit aan de volwassen en de kinderen in de keuken. Een pannekoek met choco of suiker ging er best goed in bij hen. Wat vond ik het fijn om dit ook eens te doen. Ik kan inmens genieten van deze momenten. In de namiddag deden we aan proevertjes met de kinderen. Ze konden stoofvlees en pannekoeken proberen en dit was ook een succes bij de kinderen. Sommige kinderen vonden het stoofvlees echt lekker. Wat best wel een 'suprise' was omdat ik er 4 blikjes Melkstout, een Zuid-Afrikaans bier had ingekapt. De week sloten we deze donderdag af omdat het een verlengd weekend hier is. Goede vrijdag en paasmaandag zijn hier immers 'Public Holiday'. Best een opluchting dat de week weer voorbij is. Een programma voor de kinderen voorzien en tegelijkertijd werken met de vrouwen was toch wel zwaarder dan dat ik verwachtte. 

Rustig weekend.

'Leer om die mooi in niks te sien' (boeremeisie)

Het weekend verliep ontzettend rustig. Zaterdag gingen we naar 'Greenackers'. Best stom van mij dat ik geen extra paar schoenen heb gekocht want nu moest ik een paar sandalen kopen omdat mijn slippers kapot aan het gaan zijn. Zondag was het een rustige dag. Eerst wat werken voor school en daarna gezellig gaan zwemmen in 'McArthurs' en het weekend afsluiten met een 'spicy' maar toch lekkere aziatische schotel.

Start van Paasvakantie

'Een dag ouder maakt alleen wat uit als je een banaan bent'

De paasvakantie begon met mijn verjaardag. Ik vierde mijn verjaardag op een totaal andere manier dan dat ik dat thuis zou doen. Maar 21 jaar worden is dan ook een grote en belangrijke gebeurtenis in Zuid-Afrika. Het begon 's morgens al in het gastgezin. Degenen die er waren zongen voor mij en gaven mij een kroon, sjerp en een button. Het was fijn om mijn verjaardag op deze manier te starten. Op Vistarus deelde ik ijsjes aan de kinderen uit en gaf ik lolly's aan de volwassenen. Want lolly's vinden de mensen hier op Vistarus fantastisch. Ik kocht een taart voor het 'geel huis' waar het management zit. Ze riepen mij naar binnen en zongen speciaal voor mij. Het was een leuke en bijzondere ervaring. Tegelijkertijd was het een druk begin van de week want Marie en ik begonnen met het 'Easter Program'. We zorgden voor activiteiten voor de kinderen. Op maandag begonnen we met muziek. We starten de dag met liedjes die we zongen samen met de kinderen/ tieners. Daarna gaven we een opdracht met een foto. Ze moesten schrijven op een papier wat ze op de foto zagen en welk gevoel de foto bij hen opriep. Daarna moesten de kinderen een liedje/rap/ gedicht maken en dit tonen. Helaas liep deze opdracht uit op een flop. De kinderen luisterden niet en waren niet geïnteresseerd. We waren heel moe toen we in de namiddag met de sportactiviteit begonnen. We speelden met zijn allen voetbal. Dit was ook een hele opgave omdat samenspelen niet makkelijk gaat en de kinderen elkaar beschuldigden van 'cheating'. Al met al een hectiche start van de week. De tweede dag van de week begonnen we met dans. We dansten de 'Macarena en de Indianendans' dit was een succes. De kinderen vonden het leuk en Marie was 'dj' van dienst. Daarna deden we Pictonary wat ook goed in de smaak viel. We sloten de dag van de kinderen af met relay. De eerste spelletjes verliepen goed toen we met een klein groepje waren. Helaas liep het mis toen er meerdere kinderen kwamen. Woensdag was het tijd voor 'Art'. We kozen ervoor om te verven in de 'TV room'. Waar begonnen we aan?! De verf was al superlastig te mengen. Daarna gaf ik een rondleiding aan Wout en zijn familie en Marie was in een meeting. Ja, onze counselingsessies gaan natuurlijk ook nog verder! De kinderen vonden het wel leuk maar helaas hing de vloer van de 'TV Room' vol met verf. In de namiddag speelden we 'Dodgebal'. Wat leuk dat deze sport een succes was en de kinderen ook kunnen samenspelen. We kozen er ook voor om aan facepainting te doen. Dit vinden ze hier fantastisch!

Donderdag zijn we gestart met theater. Marie en ik brachten Roodkapje en de boze wolf voor aan de kinderen. We waren helemaal uitgedost en gingen er helemaal voor. De kinderen vonden dit fantastisch. Daarna waren de kinderen aan de beurt om toneel te spelen. Wat was het leuk om te zien wat ze in elkaar hadden gestoken. Eén toneel eindigde zelfs met een kus! Heel grappig om te zien. In de namiddag speelden we kleine 'games' met de kinderen. We speelden citroen, citroen en estafette. Estafette lukte best goed. Toen Marie weg ging om haar tussentijdse evaluatie in te vullen daalde de concentratie bij de kinderen een beetje. Maar al bij al lukte het wel. Daarna was het de beurt aan mijn evaluatie. Dit duurde langer want er kwam een sociaal werker op bezoek in verband met bezoek van kinderen aan ouders. Ik mocht toen meelopen met hen. Marie bleef toen een langere tijd met de kinderen achter. Toen ik terugkwam was het concentratieniveau bij de kinderen helaas al gedaald tot nul komma nul en speelden ze niet meer mee. Daarna speelden we een spel met water, bloem en snoepjes. Dit spel bleek heel populair bij de kinderen te zijn. Vrijdag konden we helaas niet naar stage omwille van de staking die plaatsvond tegen President Zuma. Dit dagje gebruikten we om wat meer uit te rusten. De week erna moeten we er immers weer staan vol energie!

 Week 7 en terug in PE!

'Verzamel momenten, mooie mensen en bescheiden wensen'.

De week bij Vistarus begon redelijk rustig. Na een weekje Kaapstad moest ik terug enorm wennen aan het werk bij Vistarus. Maandag was een rustige dag. Ik counselde ladies en deed wat administratief werk. Marie en ik hebben toen tevens de activiteiten voor de Paasvakantie voorbereid. Het zal nogal een hectische week worden dan! Dinsdag verwelkomden we kinderen van een lokale school. Woensdag was het tijd voor het voorbereiden van mijn workshops en aftercare. Donderdag was tevens rustig. Vrijdag was een wat drukkere dag. In de voormiddag mijn klas geven en in de namiddag met Tsjaart naar Uitenhage om Vistarus te promoten en geld in het laatje te brengen op een Airshow. Het was fijn om eens een groot event in Zuid-Afrika mee te maken.  Vrijdagavond waren we ook van plan om naar de cinema te gaan maar door de restauratie van de ene cinema en het te laat aankomen in de andere cinema kwam het er niet van. Dan maar van de lightshow genieten en iets gaan drinken bij het Blue Waters Cafe.

Zaterdag was het ook een drukke dag voor mij. Samen met enkele kinderen van Vistarus, Heloise en twee andere studenten naar de Airshow. Leuk, maar oh zo vermoeiend! In de namiddag een beetje uitgerust en dan gezellig met de rest naar de film geweest. Zondag ben ik samen met Wout, Annelore, Marie en Silvana naar Colchester geweest. Daar hebben we quad gereden. Ondanks dat ik niet zo goed kon sturen en daardoor niet zo hard ging vond ik het een topervaring. Quad rijden en van prachtige natuur genieten, wat wil een mens nog meer? Daarna zijn we met zijn allen een lekkere meatpie gaan eten. Voor het eerst at ik everzwijn! En dat is kei lekker, zeker een aanrader. Toen zijn we naar een plaatselijke 'swimming pool' gegaan. Dat was geen zwembad maar wel een plaatselijke 'pool' of plas. Daar hebben we gezwommen, over zanddijken geklomen en er vanaf gegleden. De avond sloten we af met zelfgemaakte spaghetti. Deze smaakt niet zo goed als die van 'ons mama' maar het is toch weer eens iets anders dan gefrituurd eten. 

Volgende week tijd voor verjaardag vieren en de kinderen een goedgevuld en leuk paasprogramma aanbieden. Ik kijk er in ieder geval naar uit!

Roadtrip naar Kaapstad

Deze week was een speciale week we zouden naar Kaapstad vertrekken. We gingen samen op road trip en dat vond ik super spannend.

We vertrokken zondagochtend rond 11. Onze eerste stop was Knysna. Een prachtige plaats aan de Garden Route waar de natuur adembenemend is. We stopten bij de Knysna Heads en deden daar een leuke wandeling aan het strand en over de rotsen. Ik had de wandeling al eens gedaan en dacht dat we niet op de rotsen gingen klimmen, daarom had ik mijn slippers aangetrokken. Stomme zet! We klommen toch op de rotsen en met slippertjes aan is dat niet zo gemakkelijk. Toch heb ik het gedaan en ben ik geen enkele keer uitgegleden. Ik vond dat ik dan wel even trots op mezelf mocht zijn.

Na een nachtje in Knysna trokken we dinsdag verder richting Oudtshoorn. We passeerden met de auto prachtige wegen. Omdat het zo warm is in Oudtshoorn bevind je je in een semi-woestijnachtige omgeving, dat maakt het speciaal. Het is ongelofelijk dat je als je een klein stukje rijdt er al sprake is van een ander soort natuur. We bezochten in Oudshoorn de Cango-Caves en een struisvogelboerderij. Want Oudtshoorn staat immers bekend om zijn talrijke struisvogelboerderij en 'show farms'. De struisvogelboerderij bezoeken was een hele ervaring, je kon de struisvogel voederen, aaien en 'knuffelen'. Ik vond het wel een speciale ervaring. Je kon zelfs op de eieren van de struisvogel gaan staan. Deze eieren kunnen tot 150 kg dragen, ze zijn dus best stevig!

Na ons fantastisch verblijf met zwembad J in Oudshoorn reden we door naar Swellendam via Barrydale. Een mooie tussenstop voor een lekkere milkshake in een wegrestaurantje. We reden erna verder naar Swellendam via de Tradouwpass. Een prachtige pass door de bergen. We moesten wel even stoppen om het mooie uitzicht vast te leggen. Swellendam zelf is een prachtig, pittoresk stadje dat veel Nederlandse invloeden kent. Helaas was er dinsdag niet veel te doen in Swellendam zelf. Het was immers 'Public Holiday' hier in Zuid-Afrika. We kozen daarom om naar een 'Wildebraamfarm' te gaan. Hier hebben we een kleine liquor- en jam tasting gedaan. Het is heel interessant om te zien hoeveel smaken likeur kan hebben. We bezochten erna een 'Fairy Sanctuary'. Een kleine plaats waar kunstenaars een feeënheiligdom van hebben gemaakt. Best apart en grappig om eens een keer te bezoeken.

We reden door naar Paarl na een overnachting met prachtig uitzicht in Swellendam. Paarl is bekend om zijn wijngaarden en wine-estates. We bezochten hier het taalmonument en deden een 'winetasting' op het Landskroon landgoed waar we tevens verbleven. Wat een lekkere wijn hebben ze daar! Zelfs de rode wijn is heerlijk hier. Ik kon de wijn niet laten staan en heb een heerlijke porto voor het thuisfront gekocht. (Stiekem ook een beetje voor mezelf natuurlijk! ;)). 

Knysna, Oudtshoorn, Swellendam en Paarl

Weekend in PE

'geniet van den dag'

Vrijdagmiddag startte voor mij het weekend al. Helaas kon ik het weekend nog niet inzetten omdat ik nog schoolwerk moest doen. Vrijdagavond gingen we met zijn allen uit in de 'Beershack'. Zaterdag startte rustig. Ik ging samen met Annelore naar 'Greenackers', een heel groot schoppingscentrum in PE. Zaterdagmiddag verliep rustig. Ik deed wat schoolwerk, maakte mijn tas voor de trip naar Kaapstad. Zaterdagavond gingen we met zijn allen gezellig uit eten bij het 'Blue Waters Cafe'. We trakteerden Connie and Gordon op een etentje. Zondag, morgen is het dan eindelijk zover. We vertrekken met de auto naar Kaapstad via de 'Garden Route'. Onze eerste stop morgen zal Knysna zijn! Ik heb er in ieder geval ongeloofelijk veel zin in :)  

Week 5 bij Vistarus

De week startte rustig. Maandag heb ik namelijk maar  twee personen die ik counsel en daarna doe ik administratief werk. In de namiddag werk ik meestal in aftercare. Dit doe ik om de kinderen ook beter te leren kennen. 

Dinsdag is voor mij meestal drukker. Ik counsel dan twee dames en bereid mijn workshops voor. Helaas kwam er van counselen niet veel terecht. Beide dames vergaten de afspraak en waren niet op het domein. Dat was dus een half uur voor niets naar de dames zoeken! Gelukkig had Arno, de counseler op voorhand gevraagd of we samen met hem een rondleiding van schoolkinderen uit de buurt wilden doen. Arno deed uiteindelijk de uitleg in het Afrikaans. Alhoewel ik goed Afrikaans kan verstaan is het toch moeilijk te begrijpen als de kinderen van Vistarus je aandacht opeisen en de rondleiding verstoren. Goed dat ik de rondleiding dan toch nog als positief kon beschouwen want ik zag delen van het domein die ik nog nooit gezien had. Wat was ik deze dag blij om terug naar huis te gaan en even rust te hebben. De kinderen waren niet braaf en mijn 'energy-level' was enorm gedaald.

Woensdag was wederom een rustige dag want ik had maar één counselgesprek. Na het gesprek moest ik nog verschillende dingen nagaan en daar was ik blij om. Ik vind het fijn om druk bezig te zijn. Gelukkig zie ik ook waar er werk is op minder drukke momenten. Ik verveel me hier nooit!

Hoe rustig de week ook begon. Donderdag was de meest hectische dag tot nu toe op Vistarus. Ik counselde drie dames en er kwamen veel onverwachte zaken bij. Vanaf nu ben ik ook de counselor van een tiener die moeilijkheden heeft. Heel zwaar, maar tegelijkertijd ook een uitdaging! 

Vrijdag kwam eerder dan verwacht om de hoek kijken. Deze dag geef ik altijd les aan een viertal vrouwen. We hadden het deze les over onzekerheden en negatieve gedachten omzetten in positieve gedachten. Wat kan ik veel leren van deze dames! Hun leven is tot nu toe al zwaar geweest, maar toch kijken deze vrouwen nog met veel hoop naar de toekomst.

Rugby en kerk

Vrijdagavond was een perfecte start van het weekend. Lene, Hannelore, Annelore, Marie en ik gingen met zijn allen naar de Cinema. We keken met zijn allen naar de tweede film van Fifthy Shades. De perfecte start van het weekend.

Zaterdag gingen we eerst naar Donkin Reserve en de vuurtoren van Port-Elizabeth. Even een rustig weekendje om de stad wat beter te verkennen. Jolien, Nathalie, Annelore en ik beklommen de vuurtoren en met zijn allen hebben we ook een deeltje van de kunstroute gedaan. Daarna zijn we in Stanley Street iets gaan eten. We werden door een security guard daar naar toe gebracht omdat we een onveilige buurt door moesten. We gaven hem uiteindelijk 70 Rand tip. Wat volgens Connie en Gordon veel te veel was. Dit weten we dan ook weer voor de volgende keer. 

Later die dag trokken we met zijn allen naar het stadion. Het was tijd voor Rugby. We snapten niets van het spel. Gelukkig was Gordon mee en gaf hij ons de uitleg van het spel. We moesten van hem supporteren voor 'The Kings', het rugbyteam van Port- Elizabeth. Ze waren volgens Gordon niet zo goed en gingen waarschijnlijk verliezen maar we moesten van hem supporteren voor de stad waar je woont. De voorspelling kwam uit. De Stormers, het rugbyteam uit Kaapstad wonnen met 42-10. Toch was het fijn om eens de longen uit je keel te schreeuwen en volledig mee te gaan in 'the game'.

Zondag startte met regen. Ja, ook in PE kan het regenen! We besloten om naar de Boardwalk te gaan. Het soort mini Las-Vegas van PE. Heel toeristisch, maar je moet het wel gezien hebben.  Daarna hebben we wat gewandeld op de Pier, gegeten en later wat marktjes gedaan. 

'S avonds gingen Wout, Marie, Annelore en ik naar de kerk. Wat een belevenis alweer. Er werd weeral volop gezongen en aanbeden. Dit was wel minder commercieel dan Fathers house waar we al eens zijn geweest. De preek zat hier goed in elkaar en het aantal personen was niet overweldigd. Alleen het gebed voor de mensen waarmee de dienst afgesloten werd voelde raar aan. Mensen vielen flauw, waren aan het schudden op de grond, etc. Het was best eng om te zien. Toch willen we nog een keer naar deze kerk gaan. Al met al weer een hele boeiende week hier in Zuid-Afrika!!

Week 4 bij Vistarus

'Wacht niet op een goede dag, maak er een!' 

De vierde week bij Vistarus zit er weer op. Ik ben al een maand in Zuid-Afrika. Wat vliegt de tijd! Deze week op stage was heel bijzonder. Ik heb voor deze week voor het eerst enkele vrouwen mogen counselen. Wat een ervaring is dat zeg! Ik vind het ook ontzettend leuk om te doen. Wat bewonder ik de vrouwen om hun moed en levenservaring. Het doet mij beseffen dat ik nog niet veel levenservaring heb en dat er veel te leren valt. 

Deze week gebeurde er ook iets bijzonder op stage. Een jongetje vroeg of ik zijn vriend wou zijn omdat hij er geen heeft. Mijn hart ging echt naar het jongetje uit. Daarom vroeg ik vlug welke kinderen er mee wilden doen met een spelletje. Gelukkig zeiden er enkele kinderen ja en deden we 'tikkertje'. Althans dat dacht ik! in Zuid-Afrika kennen ze geen 'tikkertje' alleen maar 'vangertje'. En degene die de tikker is blijft de tikker. Dus daar liep ik achter alle kinderen aan te rennen. Het jongetje heeft mij deze week ook nog tekeningen, bloemetjes en snoepjes gegeven. Wat vind ik dat stiekem leuk!

Donderdagnamiddag hielp ik in de keuken omdat ik deze dag geen dames had om te counselen. Wat vind ik het leuk om samen met de mensen te werken. Alleen maakt werken in de keuken je wel dik. Rocco, de chefkok geeft me altijd hapjes. Soms ook hele vieze! Helaas is neen zeggen geen optie.

Donderdagavond. Tijd voor de babyshower. Een vrouw op stage staat op punt te bevallen en vrouwen van 'The ARC' (slaapruimte) hadden een babyshower voor haar georganiseerd. Wat vond ik het leuk om dit mee te maken. Ze verkleden de vrouw, gooien eieren en bloem op haar haar en doen een rondje voor 'melkgeld'. Er worden ook vele cadeautjes uitgedeeld tijdens dit soort avonden. De avond wordt afgesloten met drank en koekjes. We bestelden de uber naar huis, wat ook niet vanzelf ging. We konden de uber niet bestellen bij Vistarus omdat de WIFI superslecht was. Dus lieten we Lene de uber thuis bellen. De uberchauffeur vond vervolgens het adres niet en we moesten toen een eindje wandelen in het donker door een slechtere buurt. Gelukkig liep er een man van stage het hele eind mee. We zijn deze redder in nood nog steeds dankbaar.

Vrijdag was het dan de dag van de week waar ik het meest naar uitkeek. Vandaag zou ik voor de eerste keer een groepsessie/ workshop doen. Dit zorgde ook voor een beetje stress. Gelukkig verliep alles heel goed. De dames waren ook heel blij met de sessie en reageerden positief. Ze gaven me ook meer suggesties voor de volgende workshop. Weer genoeg werk voor volgende week!

Weekend Tsitsikamma

'Volg de natuur zoals een vlieger de wind'

Vrijdag moesten we vroeg opstaan omdat we met zijn allen een weekend naar Tsitsikamma gingen. We hadden twee auto's gehuurd en reden als eerste naar Knysna. Wat een prachtige omgeving daar! De zee en de rotsachtige omgeving is zo mooi! We hebben daar gepicknickt met zicht op de zee en zijn dan terug gereden naar Tsitsikamma Bloucans Bridge. Sommige waaghalzen wouden immers een sprong wagen van de Bloucans Bridge. Die 216 meter hoog is. Ik bleef rustig kijken in het restaurant om te zien of het wel veilig was vooraleer ik me aan de sprong zou wagen. Daarna reden we naar de Tube 'n Axe waar we gingen overnachten.

De tweede dag van het weekend startte aan de zipline. Wat was dit leuk. Vliegen boven hele mooie landschappen was echt de moeite waard. In de namiddag gingen we kajakken en peddelen op een lilo. Dit is een soort matras waar je plat op ligt en je peddelt vooruit door middel van je handen. Voor we dit deden hebben we nog gepicknickt met uitzicht op de prachtige zee. Toen hebben we een school dolfijnen gespot! Prachtig. Het kajakken en liloing was echt de moeite. De avond sloten we af met een aantal biertjes aan het kampvuur.

De derde dag was de meest spannende dag. Ik ging bungeejumpen. Ik was minder nerveus dan gedacht. Wat een ervaring! Ik ben 216 meter naar beneden gesprongen. Echt een aanrader! Daarna gingen we met zijn allen een wandeling doen. Let op, deze wandeling was niet voor doetjes. The waterfall trail was echt een pittige wandeling. Klimmen over rotsen met een prachtig uitzicht op zee. In de avond vertrokken we dan uiteindelijk naar huis. Rijden over de wegen in Zuid-Afrika by night was ook weer een ervaring.

De derde stageweek

Maandag was het nogal een hectische dag op stage. Een hele dag in de crèche gewerkt. Wat zijn het toch allemaal lieverds de kinderen. Ze kennen me al en vinden het fantastisch als ik spelletjes met hem speel. Vooral het liedje: een damespaard, een damespaard, een damespaard gaat zo ...... een herenpaard, een herenpaard gaat zo, een boerenpaard, een boerenpaard, een boerenpaard gaat zo: GAT IN DE WEG vinden ze superleuk. Ook papegaaitje leef je nog HIJADEJA vinden ze fantastisch.

Ik had deze dag een heel boeiend gesprek met een vrouw die werkt op de creche. Zij en haar man zitten hier omwille van hun verslaving aan TUC (methamfetamines). Ik vind het fijn en voel me gewaardeerd dat sommige mensen hun verhaal aan mij vertellen. Dit is volgens mij niet vanzelfsprekend. Ik bewonder hun moed en doorzettingsvermogen enorm.

Dinsdag begon dan de eerste dag als sociaal werker op Vistarus. Wat een aanpassing was dat zeg! Niet meer tussen de mensen zitten maar permanent werken in 'The yellow house'. Niet meer alleen praktisch aan de slag maar ook administratief werk op kantoor, counselen en workshops. Pfoe! Vooral het kantoorwerk was een aanpassing. Deze eerste dag zorgde toch wel even voor een beetje verveling.

Woensdag was het weer op kantoor werken, op den duur wist ik niet meer wat te doen vandaar dat ik in de namiddag ging helpen bij aftercare.

Donderdag was het de laatste dag werken voor ons weekend naar Tsitsikamma. Vandaag was een spannende dag. Ik ging aan alle vrouwen vragen of ze het zagen zitten op gecounseld te worden door mij. Gelukkig gingen ze hier allemaal mee akkoord. Wat was ik opgelucht. In de namiddag was het aftercare, wat waren de kinderen heel enthousiast en druk vandaag. Donderdag is immers de dag dat ze het minste huiswerk hebben. We waren wat vroeger klaar en moesten nog wachten op Gordon vandaar dat Marie en ik besloten om nog even een kort babbeltje te slaan met de mensen die de draadjes met koper scheiden. Daar kwamen we MC tegen een jongetje die we kennen van de aftercare. Hij besloot dat ik in een container vol met elektronica moest kruipen. Ik moest eerst een trap met hem maken van plastiek materiaal en daarna was het mijn opdracht om op de rand van de container te gaan zitten. Marie was de slaaf en moest alle spullen aangeven aan MC. MC was de 'captain of the dumpster' en gaf mij 'the queen of the dumpster' alle spullen aan en ik moest daar gaan zitten in een koninklijke houding. Wat vond ik het fijn om zo te spelen met zo weinig materiaal. Het was een heel speciaal moment. 

Addo Elephant National Park en Scotia 

Happiness is not a destination it's a way of life


Zondag was het hoogtepunt van de hele week. We gingen naar Addo Elephant Park en Scotia. Wat heerlijk om exotische dieren van dichtbij te zien. Genieten van prachtige fauna en flora. We reden eerst met een bus naar ADDO en dan reden we daar rond en zagen veel olifanten. We hadden een hele aardige gids, die tijdens het eten vertelde over zijn grote droom: rondreizen in Europa. Later moest onze groep opsplitsen en zat ik in de auto met Hannelore, Lene en Annelore. We hadden een fijne gids die heel dicht bij de dieren reed met zijn auto. We sloten de avond af met een Zuid-Afrikaanse maaltijd en een prachtig ritje scotia by night. De sterrenpracht was ongelooflijk mooi.

Tsitsikamma

Gryp die dag

Zaterdag gingen we met zijn allen naar Tsitsikamma. We hebben twee auto's gehuurd en hebben gewandeld. De plaatbostrail was prachtig! Wat kan ik genieten van natuur en rust. Hier zag ik voor het eerst een paar 'baboons'. De apen liepen gewoon over de weg en zaten op de daken van de huisjes op het domein. De avond sloten we af na het eten van een heerlijke pizza at Connie and Gordon's mansion.

De tweede stageweek

Waar jou skat is, daar sal jou hart ook wees 

Alweer een week voorbij, de tijd vliegt hier. Dat komt natuurlijk ook omdat ik mij heel erg amuseer. Afgelopen week heb ik nog zij aan zij gewerkt met de mensen op de werkplaatsen van Vistarus. Dinsdag 28 februari begint het echte werk. Ik start dan met de individual counseling en het geven van workshops.

Maandag was een hele toffe dag, de laatste dag dat ik werkte in de keuken. De mensen in de keuken zijn heel enthousiast en toegankelijk, ze ontvangen iedereen met open armen. Serveren vind ik het allerleukst om te doen. Je ziet dan iedereen en er is tijd om grapjes te maken. In de namiddag werkte ik bij aftercare. De kinderen waren heel druk, ze sprongen bijna op en neer op hun stoel. Na deze namiddag was al mijn energie op. In de avond was er tijd om samen Bon Séjour te kijken. 

Dinsdag heb ik de hele dag gewerkt bij recycling. Hier heb ik allerlei draden waaraan koper hangt geknipt. Dit wordt dan gesmolten en kan dan verder verkocht worden. Het was een hele toffe tijd. Een vrouw vertelde mij haar levensverhaal en enkele mannen deelden ook hun moeilijkheden door verslavingen aan TUC (crystal meth), het was fijn dat iedereen zo open was en dat ze hun verhalen wilden delen met mij. Die avond vierden we met zijn allen de verjaardag van Annelore.

Woensdag werkte ik terug een dagje op de recycling, toch wel pittig werk. Maar ik vind het wel heel leuk. De dames praten graag en zijn heel behulpzaam. In de namiddag werkte ik op aftercare, deze keer waren de kinderen veel rustiger en was het makkelijker om met hen huiswerk te maken.

Donderdag werkte ik bij de laundry. In de bakkende zon de was van de personen ophangen, ik heb nog nooit zo hard gezweet. Stinkend naar het zweet ging ik in de namiddag naar aftercare. In de avond aten we bij Peter en Daphne die we al eerder in de kerk hebben ontmoet. Het was super gezellig en er was hele goede wijn. Wat wil een mens nog meer??

Vrijdag was de allerleukste dag van de week. Deze dag was er een Talentshow, de Nederlanders die hier ook vrijwilligerswerk doen organiseerden het. Maar eerst ging ik werken in de crèche. Ik vind het heel leuk dat al de kinderen naar je toe komen rennen en tannie, tannie schreeuwen. Dit zeggen ze uit respect omdat jij ouder bent dan hun. Het is een gewoonte in Zuid-Afrika. Toen we ons avondeten wilden gaan halen, bleek dat we vergeten waren dat het kantoor afgesloten werd met slot en alarm. De enige optie was iemand gaan zoeken die in 'the yellow house' werkt. Gelukkig huurt Arno een kamer op Vistarus. Hij was bereid om ons eten te bevrijden uit de koelkast. Daarna genoten we met zijn allen van de Talentshow. Gezellig meedansen en zingen is hier de realiteit. Vistarus, just one big family zei onze stagementor. Er hing een gezellige familiale sfeer waar ik intens van genoot.

Zon, zee, zand, strand en gospel


Zaterdag gingen Marie, Hannelore, Wout, Lene en ik naar een vlooienmarkt in Summerstrand. Helaas hadden we ons van dag vergist en stonden er niet veel kraampjes. We maakten nog een wandeling langs de kust en aten lekker bij 'Barneys'. Daarna keerden we terug met een Alpha Cab naar Connie en Gordon, daar kunnen we immers met meer in. Het was zo'n oude auto dat we bang waren dat hij niet meer goed functioneerde en we nooit veilig thuis zouden geraken. Zaterdagavond besloten we om zondag naar een kerkdienst te gaan. We gingen naar de kerk van Daphne en Peter, een koppel waar Ine, een studente uit Antwerpen verblijft.  Een nederlands koppel dat ook al een lange tijd vrijwilligerswerk doet in PE, kwam ook mee naar de dienst. Het was een hele ervaring! Wat was de kerk bombastisch en groot. Er was zo'n 2000 man, er was een crèche, moeders die borstvoeding gaven konden meekijken via groot scherm. Ook was er een soort van 'sunday class' voor de kinderen die de naam 'Garden of Eden' had. Voor de rest was er plaats voor tieners, nieuwkomers en kon je vanalles drinken. De koffie was heel lekker! Peter en Daphne zijn super toffe mensen die veel levenswijsheid hebben. De verhalen van Peter zijn pakkend en ik zou uren naar hem kunnen luisteren. We spraken af dat we een keertje bij hun zouden blijven eten en Peter wilt ons ook eens graag rondleiden in de Township. Ik kijk er enorm naar uit! Lene heeft zondagavond direct een afspraak gemaakt en we kunnen normaalgezien donderdag met zijn allen gaan eten bij Daphne en Peter. Het wordt sowieso een hele ervaring. Ik ben benieuwd wat de nieuwe week zal brengen. 

Rest van de stageweek

Maandag werkte ik in de Crèche en de keuken van Vistarus. Dinsdag werkte ik bij 'recycling'. Na eerst een uurtje op de crèche te zijn geweest. De dames waren allemaal naar de bijbelstudie gegaan. Dus kwam ik rond tien uur aan bij 'recycling'. 'De 'recycling' houdt in plastiek, karton en tijdschriften sorteren. Ook moeten we alle plastiek cellofaan uit de dopjes van flessen prikken. En dan spreek ik niet over 10 dopjes, maar over zakken vol! Het was best apart om onder een afdakje dit werk te doen. De kakkerlakken kropen over de vloer en ik had veel last van vliegen. Toch waren er ook zeer mooie momenten op stage. Zo luchten een paar vrouwen hun harten bij mij en vertelden dat hun geloof hun hoop gaf. Dit vond ik mooi om te horen. De positiviteit die de vrouwen uitstralen is gewoonweg prachtig. Hier kunnen wij nog veel van leren. Woensdag werkte ik in de voormiddag bij recycling en vertrok ik in de namiddag bij aftercare. Dit is huiswerkbegeleiding voor kinderen die naar de lagere school gaan. In Zuid-Afrika krijgen de kinderen mega-veel huiswerk dus moeten ze goed begeleid worden. Donderdag was het tijd om in de keuken te werken. De chef-kok Rocco kan toveren! Hij maakt altijd lekkere éénpansgerechten en probeert te zorgen voor variatie in het eten. Ik serveerde eten samen met Marie. Dit vind ik één van de leukste dingen om te doen. Zo zie je alle mensen eens passeren en kun je met iedereen kort babbelen. Vrijdag gingen we samen met Heloise en de kinderen naar een 'Elderly Home', een soort bejaardentehuis. Enkel was dit een soort 'community' waar de ouderen in aparte huisjes op hetzelfde domein verbleven. De huisjes hadden veel achterstallig onderhoud. Ik vind het heel moeilijk om het grote verschil tussen arm en rijk hier te zien. De kinderen, vrijwilligers en stagiaires deelden Oreo's en chocolade uit. Vistarus had immers een donatie gekregen van 38 paletten.  Verschrikkelijk veel dus! 

Onze dag eindigde om half twee waarna Wout, Marie en ik besloten om nog iets te doen. We besloten naar het Nelson Mandela Metropolitan Art Museum te gaan. Mooi om een stukje geschiedenis te zien van Zuid-Afrika. De foto's van de townships waren vooral aangrijpend. Daarna wandelden we in St-George's park wat prachtig was. Het was super mooi weer en we genoten ervan. Jammer dat er ook veel mieren waren die geniepig zijn en erg pijnlijke beten/ steken met zich meebrengen. Ik had drie keer prijs! Daarna waren we van plan om naar het oude stadsgedeelte te wandelen. Helaas waren er enkele 'locals' die vertelden dat we dan een zeer gevaarlijke buurt moesten kruisen. Dus we besloten om dit maar niet te doen. We namen de uber terug naar huis , sloten af met een plons in het zwembad en gingen daarna een avondje uit in de 'Beershack' in Summerstrand.

De eerste stagedag bij Vistarus


Maandag begon ik aan mijn eerste stagedag. Ik en Marie werden door Gordon afgezet bij Vistarus. Heloise, de sociaal werker gaf mij een korte rondleiding en daarna mocht ik doen wat ik wou. Ik wist niet goed waar te beginnen en omdat ik de mensen goed wil leren kennen koos ik ervoor om twee weken mee te draaien in de werking vooraleer ik de taken van een sociaal werker opneem. 

De lange vlucht naar Port Elizabeth

Eindelijk was het dan zover zaterdag 11 februari, ik ging vertrekken naar Port Elizabeth. Ik zag best op tegen de lange vlucht. In totaal vloog ik ongeveer 12 uur, dus dit was best lang en zeker als je nog nooit alleen hebt gevlogen. Maar nu ik dit overleefd heb, kan ik alles aan! Ik had ook een goede plaats in het vliegtuig. Ik zat aan het raam bij de vleugel, dus ik kon alles goed zien. Het was echt koud toen ik vertrok op Schiphol. Het vliegtuig moest zelfs de-iced worden. Een hele omschakeling om dan aan te komen in het warme Zuid-Afrika. Na een lange tijd wachten in Johannesburg kon ik eindelijk de vlieger nemen naar Port-Elizabeth. Ik zat heel krap, want naast mij zat een hele zwaarlijvige man. Hij moest zelfs een extra gordel vragen aan de crew omdat hij zijn gordel niet dichtkreeg. Het was een sympathieke kerel die mij vertelde wat ik allemaal moest doen en mij aanspoorde om zo veel mogelijk van mijn tijd te genieten hier in Zuid-Afrika. Ik kwam aan in Port-Elizabeth en werd hartelijk verwelkomd door Connie en Gordon. Gelukkig kwam ik niet aan in een leeg huis omdat Wout een uurtje daarvoor aangekomen was. Ik ben rustig mijn spullen gaan opruimen en toen was zondag al bijna voorbij.

Afscheid nemen van Naomi

3 februari:

Al een beetje afscheid aan het nemen van de liefste Naomi! Gezellig bijkletsen en een poging wagen aan het tapbiljarten. 

4 februari:

Martini, martini. Toch even een voortdrink vooraleer we een 'danske' placeren in het Feestpaleis.

8 februari:

Naomi is jarig! Deze lieve meid is eindelijk 18 jaar! Goed excuus om een groot stuk taart te eten :) 

Afscheid nemen bij Regenboog

Zaterdag 4 februari was het voor mij de laatste keer Regenboog dit jaar. Wat zal ik het missen! De leiding had een afscheidsfeestje georganiseerd. Iedereen kreeg een lekkere cupcake die gemaakt waren door de (b)engels van Regenboog. En ja, ze waren heel lekker! Daarna gingen we met een deel van de leiding lekker Italiaans eten bij Giardino. Ten Slotte dronken Hanne, Morgane en ik nog wat bij de Cipierskelder. Wat zal ik al deze fantastische mensen toch missen! 


Afscheid nemen in Antwerpen

Allereerst was er tijd voor ontspanning na mijn allerlaatste examen. Hopelijk de allerlaatste op de Hogeschool. Met een paar mensen besloten we iets te gaan drinken bij Kolonel Koffie. Na een gezellige koffieklets gingen we terug op weg naar huis. Helaas hadden de treinen weer vertraging. Uiteindelijk ben ik na twee uur reizen thuis aangekomen. Vooral de babbeltjes met Tine en haar humor zal ik missen. @Tine: Heel veel succes met je stage en in de zomer spreken we zeker nog eens af! Indra, Emma en Jessica voor jullie natuurlijk ook!

Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin